https://open.spotify.com/episode/4mhFyIhwwWc1fRJYA4x5d3?si=f8830149f0ca44f1
<aside> 🎙️ Ze behoren niet tot een duidelijk afgebakende beleggingscategorie, maar dat maakt ze niet minder interessant: serial acquirers. Overname-machines, in het Nederlands, die waarde creëren door soms wel honderden bedrijven per jaar over te nemen. Maar overnames, die werken toch juist vaak waardevernietigend? Niet in dit geval, legt Pim uit. We bespreken bedrijven als Constellation Software en Topicus. Daarnaast komt de capital markets day van Adyen eraan met de daarbij horende koersgekte.
</aside>
Laten we er maar direct induiken, wat zijn serial acquirers? Serial acquirers zijn bedrijven die regelmatig andere bedrijven overnemen als onderdeel van hun groeistrategie. Nu hoor ik je denken: de meeste overnames mislukken toch? Dat klopt volledig. Maar toch is er een groepje bedrijven die hier een kunst van hebben gemaakt. En dat doen ze niet onverdienstelijk.
De aantrekkingskracht van het beleggen in een ‘overname-machine’ is dat zulke bedrijven hun vrije cashflow geheel of grotendeels voor een zeer lange tijd weten te herinvesteren tegen een hoog rendement. Hierdoor hoef jij niks meer te doen. Als ze de volledige vrije kasstroom aan jou als aandeelhouder zouden uitkeren, moet jij weer aan het werk om het voor een hoog rendement weg te zetten.
Serial acquirers van hoge kwaliteit zorgen voor fantastische beleggingen, veelal omdat ze vele jaren namens jou kapitaal kunnen herverdelen en tegelijkertijd meer gediversifieerd en minder riskant worden. Voor elke overname, worden jouw beleggingen meer gespreid. Er vind dus een soort van de-risking plaats over tijd.
Wanneer je belegt in een overname-machine, beleg je niet alleen in een geweldig bedrijf maar ook in geweldige managers. Het belangrijkste zijn de geweldige (interne) processen die ervoor kunnen zorgen dat (overtollig) kapitaal de komende jaren tegen extreem hoge rendementen kunnen worden geïnvesteerd.
Voordat we verder gaan, wil ik even stilstaan bij het overlijden van Charlie Munger.
Berkshire Hathaway is zijn eeuwige tweede man kwijt. Charlie Munger, volgens Warren Buffett de architect achter alle grote successen van het investeringsconglomeraat, overleed dinsdagochtend (28 november) in een ziekenhuis in Californië, kort voor zijn honderdste verjaardag.
Munger is geboren op 1 januari 1924. Op 99-jarige leeftijd is hij ons ontgaan. Munger en Buffett ontmoetten elkaar in 1959 en de twee hadden direct een bijzondere klik. De vriendschap groeide uit tot een van de meest succesvolle zakenrelaties in de moderne geschiedenis. Zo heeft Munger met zijn visie mede aan de basis gestaan van het grote succes van Berkshire Hathaway. Het speculeren gaat nu ook direct beginnen over wie zijn opvolger wordt bij Berkshire Hathaway. De kans is groot dat Greg Abel naar alle waarschijnlijkheid zijn rol in het bestuur zal overnemen.
135. Grote beleggers: Charlie Munger | € 282.700
Charlie Munger is een van de grote geesten van de twintigste eeuw. We hebben ook niet voor niks een volledige aflevering aan hem gewijd waarin we tientallen uitspraken van hem hebben behandeld. Dit is mijn persoonlijke favoriet:
“Patience and aggressive opportunism is what you need. It's an odd combination, but it's what works best” — Charlie Munger
Verderop in deze aflevering komen we terug op de afgelopen 3 maanden van Adyen. Daar is deze quote ook erg op van toepassing. Achteraf gezien, had ik dit meer moeten toepassen.
Terug bij de serial acquirers. Misschien is een succesvolle serial acquirer wel dé holy grail om in je portfolio te hebben. Eenmaal aandeelhouder, hoef je niks meer te doen. Je laat het management de volledige vrije kasstroom investeren voor jou. Er wordt dan ook niks uitgekeerd aan jou als aandeelhouder. Het management wordt betaald om al het overtollige geld direct weer aan het werk te zetten door bedrijven over te nemen.
101. Kapitaalallocatie | € 250.100
Skin in the game van het management is over het algemeen al belangrijk maar helemaal bij serial acquirers. De CEO moet een hoge verantwoordelijkheid voelen en handelen met de gedachten dat hij of zij eigen geld uitgeeft. Hierdoor zie je vaak dat CEO’s zonder aandelen in het bedrijf, andere bedrijven koopt met schuld. De zogenoemde ‘owner operators’ doen dit veel vaker met eigen vermogen.